AFAZIJE

Afazija je termin kojim se primarno označava gubitak ili poremećaj sposobnosti produkcije, upotrebe i razumevanja jezika. Afazije su neurogeni poremećaj komunikacije koji se ispoljava oštećenjem lingvističkih i kognitivnih procesa. Na lingvističkom planu afazija se manifestuje fonološkim, leksičkim, gramatičkim i semantičkim deficitima, a na kognitivnom planu deficitima pažnje, pamćenja, misljenja i egzekutivnih funkcija. Afazija se primarno odnosi na gubitak jezičkih sposobnosti pa se u užem smislu definiše kao stečeni jezički poremećaj uzrokovan oštećenjem mozga koji se manifestuje deficitima produkcije, razumevanja i upotrebe jezika. Pored poremećaja jezičke strukture afaziju prate i oštećenja prozodijskih obeležja govora (melodija, intonacija, pauza, tempo, ritam, glasnost). Afazija se javlja kao posledica cerebrovaskularnih oboljenja (moždanog udara), povreda glave, tumora mozga, neurodegenerativnih bolesti, zapaljenskih oboljenja CNS. Prema načinu produkcije jezika, afazije se dele na fluentne i nefluentne. Tim logopeda u Logomašnici dugi niz godina radi rehabilitaciju starijih pacijenata koji doživeli moždani udar, traumatska oštećenja mozga ili degenerativna oboljenja mozga.