DISLEKSIJA

Disleksija je razvojni jezički poremećaj koji se ispoljava kao snižena sposobnost učenja čitanja i pored normalne inteligencije, adekvatnog obrazovnog procesa, očuvanog vida i sluha. Nesavladanu tehniku čitanja treba razlikovati od razvojne disleksije. Nesavladana tehnika čitanja se manifestuje kod dece koja dolaze iz sredine koja im ne pruža adekvatnu stimulaciju, koja su pedagoški zapuštena, koja su u fazi početnog čitanja i pisanja često bila odsutna iz škole zbog bolesti i ne mogu sama nadoknaditi propušteno. Kod disleksije može biti oštećeno čitanje, razumevanje pročitanog, kao i tečnost čitanja. Prilikom čitanja dolazi do sledećih grešaka: premeštanje redosleda slova u reči (od-do, lasta-talas), zamena prema vizuelnoj sličnosti slova (dosada- dopada, mostovi-motorni), zamena prema glasovnoj sličnosti (podova-bodova, rada-rata). Dolazi do zamene slova (b-d, m-n, beba-deda, moj-noj, mama-nana), izostavljanje slova (prozor-pozor), dodavanje slova (breskva- bereskava). Javljaju se teškoće sa zapamćivanjem slova, dovođenje u vezu štampanog i pisanog slova, poznavanje velikih slova, prepoznavanje slova sličnih po obliku. Uzroci disleksije se dele na primarne i sekundarne. Primarni uzroci su: nasledna predispozicija, genetska osnova, neurološki deficiti, minimalna cerebralna disfunkcija, ukrštena lateralizovanost, kinestetski deficit, vizuelni deficit, hiperakivnost, jezički poremećaji itd. U sekundarne uzroke spadaju faktori koji deluju prenatalno, perinatalno i rano postnatalno, a dovode do oštećenja mozga. Za decu sa disleksijom čitanje postaje mučna, teško savladiva, a ponekad i nepremostiva teškoća zbog koje osećaju neuspeh i zamor što polako prelazi u frustriranost školom i nezadovoljstvo sobom. Osobe sa disleksijom dobro reaguju na tretman.